27 nov Familierecht, de serie: Een nieuwe partner en partneralimentatie

In ‘Familierecht, de serie’ geef ik in een aantal artikelen tips en uitleg over alles wat er komt kijken wanneer u of uw ex na de scheiding een nieuwe liefde tegenkomt. Welke gevolgen heeft dat voor partneralimentatie en voor kinderalimentatie? Wat kunt u doen als het tussen de nieuwe partner en de ex, of nog erger de kinderen, niet goed klikt? Wat zijn de rechten en plichten van stiefouders? En bent u bekend met de fiscale erfenissen uit een vorig huwelijk? Vandaag het tweede deel: Een nieuwe partner en partneralimentatie.

Wat als degene die alimentatie moet betalen gaat samenwonen?

Samenwonen met een nieuwe partner kan ertoe leiden dat meer partneralimentatie moet worden betaald.  Dit komt omdat vaste lasten met de nieuwe partner kunnen worden gedeeld. Hierdoor kan er meer geld worden uitgeven en stijgt de draagkracht; het bedrag dat aan alimentatie kan worden betaald. Of het samenwonen met een nieuwe partner ook daadwerkelijk tot gevolg heeft dat meer partneralimentatie moet worden betaald, hangt af of de vastgestelde behoefte aan alimentatie van de ex-partner hoger of lager is dan de draagkracht. Deze bedragen vindt u meestal terug in het echtscheidingsconvenant of de uitspraak van de rechter. Alleen wanneer de behoefte aan partneralimentatie hoger is dan de draagkracht, zal samenwonen kunnen leiden tot een hogere partneralimentatie. Daarop zijn uitzonderingen. Als u bijvoorbeeld al langer gescheiden bent, kan de behoefte van uw ex-partner aan alimentatie zijn verbleekt. Dat betekent dat uw ex-partner gewend is geraakt aan het lagere bedrag dat hij of zij ontvangt. Daarnaast kan het ook zo zijn dat uw nieuwe partner niet in zijn of haar eigen behoefte kan voorzien en dat het om die reden niet redelijk is dat de kosten van de woning worden gedeeld.

Wat als de nieuwe partner van de alimentatieplichtige veel meer verdient?

Het kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn dat de nieuwe partner van de alimentatieplichtige via een omweg alimentatie betaalt aan de ex-partner van de alimentatieplichtige. Het feit dat de nieuwe partner veel meer dan de alimentatieplichtige verdient, zal dus niet leiden tot een nog hogere partneralimentatie. Andersom kan dit ook niet leiden tot een lagere partneralimentatie, bijvoorbeeld omdat het uitgavenpatroon van de alimentatieplichtige verandert. Dat kan het geval zijn wanneer de alimentatieplichtige in een dure woning gaat wonen omdat de woning met het inkomen van de nieuwe partner kan worden gefinancierd. Wanneer de woonlasten om die reden onredelijk hoog worden, kan een korting op de woonlasten worden toegepast. Dit betekent dat bij de alimentatieberekening met een deel van de woonlasten geen rekening gehouden wordt.

Wat als de nieuwe partner van de alimentatieplichtige veel minder verdient?

Het feit dat de nieuwe partner minder verdient, zal niet zomaar een reden kunnen zijn om minder partneralimentatie te betalen. Bij het berekenen van partneralimentatie gaan wij er namelijk van uit dat nieuwe partner in staat is om in het eigen onderhoud te kunnen voorzien. Kan de alimentatieplichtige aantonen dat de nieuwe partner niet geheel in de eigen behoefte kan voorzien, en kan dat van de nieuwe partner ook niet worden verwacht, dan kan dit gegeven wel invloed hebben op de hoogte van de partneralimentatie. Dit is anders dan bij kinderalimentatie.

Alimentatiegerechtigde gaat samenwonen, trouwt of gaat een geregistreerd partnerschap aan

In principe eindigt de alimentatieverplichting op het moment dat de alimentatiegerechtigde, degene die de alimentatie ontvangt, trouwt, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen “als waren zij gehuwd”. Dat laatste is soms moeilijk aan te tonen. Uit de rechtspraak volgt dat van samenwonen sprake is bij een liefdesrelatie die al enige tijd duurt, waarbij sprake is van een samenleving, een gemeenschappelijke huishouding wordt gevoerd en er sprake is van wederzijdse verzorging. Een inschrijving in het GBA op één adres is niet doorslaggevend. In sommige gevallen is het zelfs niet doorslaggevend of er sprake is van twee woningen. De rechtspraak is wel heel casuïstisch en per geval zal moeten worden bekeken of er sprake is van samenwonen “als waren zij gehuwd”. De alimentatieverplichting herleeft niet op het moment dat de nieuwe relatie eindigt, tenzij in het convenant hierover andere afspraken zijn gemaakt.

Wat als de alimentatiegerechtigde de samenleving verzwijgt?

De alimentatieplichtige zal moeten aantonen dat de alimentatiegerechtigde samenwoont, of dat op zijn minst aannemelijk moeten maken. Het leveren van bewijs dat de alimentatiegerechtigde samenwoont is buitengewoon lastig, want samenleving vindt grotendeels binnenshuis plaats. Verklaringen van (gezamenlijke) kinderen mogen als bewijs worden aangedragen, maar kan voor kinderen erg bezwarend zo niet schadelijk zijn. Soms is de enige mogelijkheid het inschakelen van recherchebureau (een privédetective). Wanneer het lukt om aan te tonen dat sprake is van samenleving terwijl de alimentatiegerechtigde dit verzwegen had, dan kan de rechter bepalen dat de kosten van het onderzoek door de alimentatiegerechtigde moeten worden vergoed. Daarnaast kan de rechter dan bepalen dat de betaalde alimentatie voor de periode dat sprake is van samenleving terugbetaald moet worden.

Samenwonen? Trouwen? Geregistreerd partnerschap?

Voor partneralimentatie maakt samenwonen, trouwen of een geregistreerd partnerschap met een nieuwe partner geen verschil. Dit is anders bij kinderalimentatie.

Wilt u weten of samenwonen in uw geval invloed zal hebben op de partneralimentatie? Neem dan contact op.